.... Apple of my eye ....
เธอคือแก้วตาดวงใจของฉัน
ค่ำคื่นแห่งความบอบช้ำ
ชั้นนั่งอยู่ภายใต้แสงไฟสีเหลืองจ้า
เวลาระบุตอน ทุ่มครึ่ง พอดิบ พอดี
ภายใต้มุมมืดสลัวๆของข้างตึก
ปล่อยให้ความรู้สึกมากมาย ระเหยออกไปทางผิวหนัง
เรื่องราว สับสน อื้ออึงใน กรุงเทพ
ลอยวนไปมา เหมือนกลุ่มควันสีเทาขุ่น ในอากาศตอนนี้
แช๊ะ แช๊ะ ... เสียงไฟแช๊คปะทุดังเบาๆ
ซักพัก กลิ่นควัน บุหรี่ LM สีเขียวก็ลอยมาแตะจมูก
ชั้นรับรู้ได้ถึงเงาของใครบางคน
ทอดอารมณ์ใกล้ๆ รู้สึก เหนื่อย ท้อ ล้า เช่นกัน
แล้วซักพัก ได้ได้ยินเสียงฝีเท้ามนุษย์ เคลื่อนตัวเข้ามา
ฉันเงยหน้ามอง .... ไม่ได้รู้สึกดีใจ หวั่นไหว อะไรเพิ่มเติม
He; why are you sitting here Bua ?
(จริงๆ เค้าทักเป็นภาษาไทยนั่นแหละ แอบกระแดะอยากใช้ภาษาอังกฤษ)
Me; Nope, I just feel exhausted and need to relax before go home
(จริงๆ ชั้นก็ตอบไปเป็นภาษาไทยนั่นแหละ แต่อยากโชว์เหนือ แต่งเป็นภาษาอังกฤษ)
He; are you ok ?
Me; yep I think so ... why ?
He; Nope just ask ....
จากนั้นเราทั้งคู่ก็นั่งกันเงียบๆ ....ไม่มีบทสนทนาใดๆ กว่า 20 นาที
จู่เค้าก็ล้วงเข้าไปในกระเป๋าสะพายข้าง เอาเป๊บซี่กระป๋องหนึ่ง ส่งให้
He; here, it might make you feel better
Me; really ? sure ? and Thank Sir
ชั้นรับเป๊บซี่กระป๋องนั้นมาดื่มอึกๆ (เป็บซี่ไม่เย็น ไม่เห็นอร่อยเลย หยึย์)
แล้วจู่ๆ ชั้นก็ถามกลับไปเบาๆ
พร้อมกับจ้องไปที่ "ดวงตาสีฟ้าแกมเขียว"ภายใต้แสงไฟสลัวๆ นั้น
Me; why are you so gentle to me always be nice, be kind to me ?
He; Because you are the Apple of my eye !!!
..... Then he smiles, stand up and walk away .....
แล้วร่างสูงๆ ก็หายลับไปในความมืด ....
ชั้นเก็บของลงกระเป๋า พร้อมกับยิ้มในใจ
I don't like Pepsi ,actually i love sprite than
but however , everytime when I see Pepsi-Can
you are always be my memory forever.
and if I'm apple of yr eye
so you could be my valentine also !!!!
***** เรื่องนี้แอดมินแต่งนิยายนะจ้า อย่าคิดมาก*****
หวานหยดย้อยเลยอะดิ งุงิ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น